اثر برخی روش‌های تربیت تاک بر رشدرویشی، عملکرد و کیفیت میوه انگور رقم سفید بیدانه

نویسندگان

چکیده

  با توجه به فرم‌پذیری بالای انگور، روش‌های متنوع از هدایت و تربیت آن وجود دارد. انتخاب نوع روش تربیت تاک بسته به رقم، نوع استفاده، شرایط اقلیمی، امکانات مکانیزاسیون و شرایط اقتصادی در هر منطقه متفاوت می‌باشد. با هدف بررسی اثر روش تربیت بر عملکرد میوه، رشد رویشی و کیفیت میوه انگور رقم سفید بیدانه ، هشت روش تربیتی شامل پاچراغی، سنتی جوی و پشته، کوردون کوتاه، کوردون دیواری، کوردون زمینی، گایوت، جینوا و روش وای (Y) با مدیریت یکسان در ایستگاه تحقیقات انگور تاکستان قزوین با هم مقایسه شدند. هزینه احداث روش‌ها، ضریب باردهی، میزان رشد شاخه‌ها، میزان موادجامد قابل حل، اسیدیته کل و pH میوه اندازه‌گیری شد. تاک‌های غیرپیوندی با فواصل 4 × 2 کشت شده و طی سال‌های 1381 تا 1385 بررسی شدند. در سال‌های باردهی هرس تاک‌ها به روش شاخه جانشین با شارژ 22جوانه انجام شد. بیشترین و کمترین عملکرد میوه طی دو سال به ترتیب با روش تربیت پاچراغی ( 2/5 کیلوگرم/تاک) و روش جینوا (25/2 کیلوگرم/تاک) بدست آمد. بیشترین ضریب باردهی در روش کوردون کوتاه (45/1) وکمترین این شاخص در روش جینوا دیده شد(85/0). کمترین و بیشترین وزن حبه به ترتیب در روش سنتی (86/0 گرم) و گایوت (21/1 گرم) بود. بیشترین میزان مواد جامد قابل حل (قند) میوه در روش Y (5/24%) و کمترین آن در روش کوردون زمینی و سنتی (5/21%) بدست آمد. میزان اسیدیته قابل تیتراسیون در روش‌های پاچراغی و روش Y نسبت به سایر روش‌ها کمتر بود (546/0 میلی‌گرم /100میلی‌لیتر). بیشترین میزان pH آب میوه نیز مربوط به روش Y (15/4) و کمترین آن مربوط به روش کوردون دیواری (24/3) بود. روش سنتی بیشترین قدرت رشد بوته (45/2 کیلوگرم/ تاک) و روش گایوت کمترین قدرت رشد (19/2 کیلوگرم/ تاک) را نشان داد. در روش کوردون دیواری بیشترین افت جوانه‌زنی (58/24%) و روش پاچراغی کمترین افت جوانه‌زنی (15/16%) مشاهده شد. بر اساس نتایج بدست آمده برتری نسبی روش کوردون کوتاه در این منطقه نسبت به سایر روش‌‌هاآشکار بود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Effect of Some Training Systems on Vegetative Growth, Fruit Yield and Fruit Quality of Vitis vinifera cv. Sefid Bidaneh in Takestan Region

نویسندگان [English]

  • H. Mahmoudzadeh
  • V. Rasouli
  • D. Ghorbanian
چکیده [English]

 Eight grapevine training systems were compared for their effects on yield, vegetative growth, and fruit quality in Vitis vinifera L. cv. Sefid Bidaneh in Grapevine Research Station of Takestan Qazvin, Iran. The cost of establishment of systems, fruit bearing index, shoot growing rate, TSS, TA, pH were assessed and measured. Vines were own-rooted, spaced two meter apart in three meter wide rows over five growing seasons 2002-2006. The main objective was to determine training system effect on fruit bearing index, shoot growth, fruit quality and fruit yield in a context of efficient vineyard management. Training systems were Guyot , Low cordon spur pruned (LCSP), High cordon spur pruned (HCSP), Geneva double curtain (GDC), Head training spur prune (HSP), Simple cordon spur pruned (SCSP), Y system (Y) and Traditional training system (TTS) in Iran. Vines were annually spur-pruned in all systems of training. The greatest year-to-year variation in yield occurred in Head spur pruned ( 5.2 kg/vine) and Geneva double curtain training (2.25 kg/vine). Fruit bearing index of SCSP was greatest (1.45) and lowest in Geneva double curtain (0.85). Individual berry weights were consistently least in TTS (0.86g), and greatest in Guyot (1.21g). Fruit from Y training systems had more rates of sugar accumulation (TSS) during four seasons (24.5) in which repeated measures of fruit maturity were made and lowest rate of TSS observed in LCSP and TTS (21.25). Titratable acidity of fruit juice was lowest in HS and Y systems (0.546 mg/100cc). Fruit from Y system had highest pH (4.15) and lowest pH observed in HCSP (3.24). Vegetative vigor of vines (kg/vine) were least in Guyot (2.19) and greatest in TTS (2.45). The greatest year-to-year variation in bud break reduction occurred in HCSP (24.58%) and lowest in HS (16.15%).

کلیدواژه‌ها [English]

  • Training system
  • Grapevine
  • fruit yield
  • Fruit bearing and Fruit quality